Gallia Romana

Notice

Ville Autun (Saône-et-Loire, 71)
Sujet(s)
Auteur(s)
Support Imprimé
Date 1650
Inscription
Références Léauté/Thomas 1650, p. 41-43
Bibliographie

Papillon 1742, II, p. 319-321 ; Rebourg 1993, p. 97-100 ; Lemerle 2005, p. 113-116

Remarques

Transcription

Papillon 1742, II, p. 319-321 ; Rebourg 1993, p. 97-100 ; Lemerle 2005, p. 113-116

Ce n’est pas la dernière planche (ultima) mais la quatrième (quarta) qui illustre le temple de Janus

« Non procul versus Occasum est Iani tectum, nonnullis Iunonis templum, decumanum profectò inclytissimúmque phanum credo (vt eruditorum permulti) non Iunonis, sed Iani ; nec immeritò vt rationi par est: ipse quippe Ianus leges Europæos docuisse creditur, necnon agriculturam ; nec falsò, cùm id plures grauissimi testentur authores : necnon numismata ænea antiquissima, cuiusmodi & nonnulla apud Heduos antiquitatis obseruantia reponuntur. Unâ parte depingitur Rex bifrons, vel bino vultu pollens cuiusmodi Ianus depingitur : Altera Taurus feminam, mare Bizantinum transfretans portat. […] [42] Itaque Hedui cum virtute bellicâ (vt superiùs diximus) insignes forent, Iano sacra faciebant [43] templa dicabant, vt in rebus Bellicis, præcipuè circumspectos haberent duces :

O Iane à tergo quem nulla Ciconia pinsit Num circumspectum quod decet esse ducem.
Quibus de causis Iano, non Iunoni templum, de quo agimus, dicatum reor. Gens quippe ipsa Ginaicocratiæ aduersissima fuit. Templum istud describitur, vt videtur à meridie ; pars autem quæ vergit ad Septentriones, & Occasum æstiuum, concidit ; vt patet in ultima Tabula. »